เพล้ง! เสียงแก้วตกกระทบกับพื้นกระเบื้อง มันช่างบาดอารมณ์ยิ่งนัก ผมได้ยินเสียงแบบนี้มานานนมเรียกว่า ตั้งแต่จำความได้เลยล่ะ พ่อกับแม่มีปากเสียงกันทีไร เป็นจะต้องมีข้าวของเสียหายหลายชิ้นจนเมื่ออารมณ์ดีแล้ว พ่อมักจะพูดว่า บ้านเราคงต้องใช้จานชามและแก้วพลาสติก มันจะได้ไม่ต้องมีเสียงเพล้งทุกครั้งเวลาทะเลาะกัน เอิ่ม ผมก็เห็นด้วยนะ แต่แม่น่ะสิ มักจะบอกว่า ของพลาสติกมันแข็งๆ ไม่สวยงามไม่ได้อารมณ์ ยังไงแม่ก็จะไม่ใช้หรอก ตามนั้น ผมเลยต้องทนฟังเสียงเพล้งแล้วเพล้งเล่าเรื่อยมา วันนี้ก็เช่นกัน เรื่องขี้หมูราขี้หมาแห้งแท้ๆ แต่พ่อกับแม่ก็ไม่ยอมลงให้กัน ทุกอย่างมันเลยมาจบที่เสียงเพล้งไปสองทีและทำให้ผมเหน็ดหนาระอาใจ แล้วในขณะลงมือเก็บกวาดเศษแก้วบนพื้น ผมจึงพูดขึ้นลอยๆ แบบตั้งใจให้พ่อกับแม่ได้ยินว่า ‘เอาเวลาที่จะต้องทะเลาะกันและปาข้าวของมานั่งอินเทรนด์ดูหนังใหม่ออนไลน์ดีกว่าไหมครับ’ ท่าทางจะได้ผล พ่อถามกลับทันควันเลย ‘หนังอะไร ดูที่ไหน มีหนังเยอะหรือเปล่า’ พอเก็บเศษแก้วเรียบร้อย ผมก็เปิดโน้ตบุ๊ก แล้วอธิบายให้พ่อฟัง หลังจากพ่อเข้าใจ พ่อก็บอกว่าคืนนี้จะดู เผื่ออะไรๆ มันจะดีขึ้น
นับตั้งแต่วันที่ผมพูดลอยๆ แล้วพ่อลองทำตาม เสียงเพล้งก็ได้หายไปจากบ้าน จะมีก็เพียงเสียงบ่นเล็กๆ น้อยๆ ของแม่เวลาที่พ่อชอบดูแต่เรื่องที่ชอบเท่านั้น และแล้ว คืนวันหนึ่งแม่ก็เข้ามาหาผมถึงห้องและขอให้ผมช่วยสอนการค้นหากับการเข้าเว็บต่างๆ ผมถึงกับอึ้ง ไม่ใช่เพราะแม่ให้ความสนใจ แต่แม่ได้ถอยโน้ตบุ๊กตัวใหม่มาเลยเชียว แบบนี้แสดงว่า แม่ชักจะติดใจสิ่งที่ผมได้บอกกล่าวแล้ว เมื่อแม่ขอ ผมก็ให้ความช่วยเหลือ โดยผมได้พูดทิ้งท้ายกับแม่ว่า ‘แม่ครับ การดูหนัง ฟังเพลง หรือหาความบันเทิงต่างๆ เป็นเรื่องที่ดีนะครับ ผมว่า มันช่วยให้ครอบครัวของเรามีสถานการณ์ดีขึ้น อาจจะเป็นเพราะ พ่อกับแม่มีใจไปจดจ่อเรื่องอื่น แต่ถึงอย่างไร ผมก็ไม่อยากจะให้พ่อกับแม่หมกมุ่นกับเรื่องพวกนี้มากจนลืมไปว่า ครอบครัวของเรายังต้องการความมีชีวิตชีวาอยู่นะครับ เสียงทะเลาะกันถึงมันจะไม่ใช่สิ่งดีงาม แต่มันก็ยังทำให้รู้ว่า เรายังอยู่ด้วยกัน ไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่างเงียบงันไปเหมือนไม่สนใจกันและกันนะครับ’ แม่มองหน้าผมด้วยใบหน้าน้ำตาคลอ ก่อนจะพูดว่า ‘แม่ขอโทษ’ มันเป็นคำพูดสั้นๆ ที่ออกจากปากของแม่ แล้วแม่ก็ไม่พูดอะไรอีก แม่เดินออกจากห้องของผมและกลับห้องนอน ซึ่งพ่ออยู่ในนั้น ผมไม่รู้ว่า คำพูดที่ผมตัดสินใจพูดกับแม่ จะทำให้มีอะไรเปลี่ยนแปลงหรือเปล่า แต่วันรุ่งขึ้นหลังกลับจากมหาวิทยาลัย ผมเห็นสิ่งที่ไม่ค่อยจะได้เห็น พ่อกับแม่ช่วยกันทำกับข้าว มื้อเย็นมื้อนั้น เป็นมื้อที่อร่อยที่สุดในชีวิตของผมเลยก็ว่าได้ แล้วราวสามทุ่ม ก่อนที่พ่อกับแม่จะขึ้นชั้นบนด้วยกัน แม่ได้พูดว่า ‘แม่กับพ่อจะดูหนังด้วยกัน ขอบใจลูกมากที่หาความบันเทิงให้เรา ลูกคือกาวประสานชีวิตและจิตใจของเรานะ แม่กับพ่อรักลูกจ้ะ’ แล้วพ่อกับแม่ก็ยิ้มที่ออกมาจากหัวใจจริงๆ
ผมสุดแสนจะปลื้มใจมากๆ ที่การดูหนังใหม่ช่วยให้ครอบครัวของเรามีความสุขขึ้น ผมรักพ่อกับแม่ครับ